XXII niedziela w ciągu roku – pierwsi i ostatni

Łk 14,1.7-14
Przekład: 

1 I stało się we wchodzeniu Jego do domu któregoś z władców faryzeuszy, aby w szabat zjadł chleb, i oni przypatrywali się Jemu.

7 Mówił zaś do zaproszonych przykład, zważając, jak wybierali pierwsze miejsca, mówiąc do nich:

8 „Kiedykolwiek zaproszony będziesz od kogoś na zaślubiny, nie skłaniaj się ku pierwszemu miejscu, by nie był ci [ktoś] czcigodniejszy zaproszony przez niego.

9 I przyszedłszy [ten], co ciebie i jego zaprosił, powie ci: Daj temu miejsce! Wówczas poczniesz ze wstydem ostatnie miejsce zajmować.

10 Ale kiedykolwiek zaproszony będziesz, poszedłszy spocznij na ostatnim miejscu, aby, skoro przyjdzie wzywający ciebie, powiedział ci: Przyjacielu, przywstąp wyżej! Wtedy będzie ci chwała przed obliczem wszystkich ci współspoczywających.

11 Bo wszystek wywyższający siebie będzie uniżony i uniżający siebie wywyższony”.

12 Mówił zaś i temu, co zaprosił go był jest:

„Kiedykolwiek uczynisz śniadanie czy kolację, nie wołaj przyjaciół swoich ani braci swoich, ani krewnych swoich, ani sąsiadów bogatych, aby i oni nie zaprosili wzajemnie ciebie i stanie ci się wzajemny oddatek.

13 Ale kiedykolwiek przyjęcie uczynisz, zaproś biednych, ułomnych, chorych, ślepych.

14 I szczęśliwy będziesz, bo nie mają oddać wzajemnie tobie, oddane wzajemnie będzie bowiem tobie w [zmartwych]powstaniu sprawiedliwych”.

Uwagi: 

1 „Władców faryzeuszy” (archonton [ton] pharisaion) – z oryginału nie wynika całkowicie jednoznacznie, czy chodzi tutaj o kogoś wyróżnionego spośród faryzeuszy (chociaż to wydaje się bardziej prawdopodobne), czy też wszyscy faryzeusze są tutaj nazwani władcami. Obydwie te interpretacje, wbrew filologicznym pozorom, nie się zresztą wzajemnie sprzeczne.

7nn „Zaprosić” (kaleo) – również „zawołać”, „wezwać”, „nadać imię”, „powołać”.

9 „Poczniesz” (arkse) – wydaje się, że czasownik archomai, etymologicznie i znaczeniowo powiązany ze słowem arche („początek”, „zasada”, „władza”), ma tutaj wydźwięk ironiczny. Pojawił się on zresztą już wyżej w formie imiesłowowej (gr. archonton), skomentowanej przy wersecie 1.