oryginalnie u źródła
8 czerwca – poprawne prawo
17 Nie prawcie, że przyszedłem rozwiązać prawo lub proroków: nie przyszedłem rozwiązać, ale wypełnić.
18 Amen bowiem mówię wam: aż przejdzie niebo i ziemia, jota jedna czy też jedna kreska nie przejdzie z prawa, aż wszystko się stanie.
19 Ktokolwiek więc rozwiązałby jedno z tych przykazań najmniejszych i tak nauczał ludzi, najmniejszym nazwany będzie w Królestwie Niebios; kto zaś uczyniłby i nauczyłby, ten wielkim nazwany będzie w Królestwie Niebios.
17 „Nie prawcie” (me nomisete) – aby oddać pokrewieństwo tego greckiego czasownika z wyrazem „prawo” (nomos), pozwalam sobie na nadanie nowego znaczenia polskiemu czasownikowi „prawić”, który oznacza przeważnie mówienie. Aby zaś „prawić” po grecku wystarczy zazwyczaj bowiem tylko, nawet bez wypowiadania, coś pomyśleć; nomidzo tłumaczy się zazwyczaj jako „ustanowić jakieś prawo”, „mieć zwyczaj”, a także – co stąd pochodzi – „twierdzić”, „sądzić”.
„Wypełnić” (plerosai) – czasownik powiązany z wyrazem „pełnia” (pleroma) – por. J 1,16-17.
18 „Jota” (iota) – najmniejsza literka greckiego alfabetu, graficznie pozbawione kropki „i”.
„Kreska” (keraia) – dosłownie „rożek” (od słowa „róg” – keras), a przenośnie, tutaj, znak interpunkcyjny lub diakrytyczny.
„Wszystko się stanie” (panta genetai) – czasownik gignomai. Por. też J 1,3!
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz