LWB 19.06

Podsumowanie pierwszego spotkania Letnich Warsztatów Biblijnych „Jak czytać Pismo Święte?”

(19.06.2019)

1. Podstawowe założenia

– zajmować się będziemy relacjami wiary i rozumu kształtującymi naszą lekturę Biblii oraz przez nią kształtowanymi,

– spotkania będą miały część wprowadzająco-wykładową oraz dzielenie.

2. Zasady dzielenia

– dzielimy się poglądami, przemyśleniami i pytaniami;

– można starać się na cudze pytania odpowiadać: dyskutujemy z poglądami, oczywiście z szacunkiem dla osób i ich przeżyć;

– dzielenie, jak przy lectio divina, jest dobrowolne – można odpowiedzieć tylko na niektóre pytania, można też nie powiedzieć nic i „opuścić kolejkę”.

3. Propozycja tematów poszczególnych spotkań

Pogłębiona lektura prologów i epilogów Nowego Testamentu (na każde zajęcia jakiś nowy tekst lub nowe wersety, zagadnienie). Prolog Janowy jako najważniejszy tekst biblijny, mówiący o relacjach wiary i rozumu. Nawiązujące do niego inne prologi i epilogi są ramami poszczególnych ksiąg i określają ich charakter oraz temat. Ich studiowanie rzuca światło na kwestię, jak czytać Pismo Święte w ogóle.

Konkretne teksty i zagadnienia będą pojawiały się z tygodnia na tydzień, wraz z podsumowaniem poprzedniego spotkania, tak aby kazde spotkanie miało odrębny temat lub przynajmniej nowy biblijny analizowany tekst, a jednocześnie aby spotkania tworzyły spójną całość i kolejne spotkanie stanowiło poprzedniego kontynuację.

4. Tradycja Kościoła i egzegeza

Celem warsztatów jest rozumne pogłębienie wiary katolickiej, będziemy więc czytać Pismo Święte w ramach Tradycji Kościoła. Na stronie internetowej podałem linki do dokumentów Kościoła na temat Biblii, zaprosiłem chętnych do lektury Katechizmu (pkt. 40-141).

Pokrótce omówiłem naukę Orygenesa oraz Katechizmu o lekturze Pisma Świętego, uwzględniającą jego cztery sensy – dosłowny, moralny, duchowy (anagogiczny) oraz alegoryczny, a także terminologiczne jej niuanse (lektura alegoryczna umożliwia łączenie pozostałych trzech sensów, które u Orygenesa są osadzone w klasycznej kosmologii i antropologii – wyszczególnienia i połączenia w człowieku ciała, duszy oraz ducha).

5. Oryginalny tekst Nowego Testamentu

Głośno odczytałem grecki tekst Prologu św. Jana, zapraszając chętnych do odszyfrowywania go w domu (rozdałem kartki z tekstem Prologu opatrzonym alfabetem). Chciałbym, żeby zajęcia były okazją do zapoznania się z podstawami greki biblijnej, ponieważ już na poziomie językowym sens dosłowny ściśle łączy się z sensem duchowym.

6. Uczestnicy przedstawili się i podzielili swoimi oczekiwaniami, propozycja rozważania prologów i epilogów Nowego Testamentu została wstępnie zaakceptowania.

7. Na następnym spotkaniu (26.06.2019)

Lektura Prologu Ewangelii św. Jana (J 1,1-18) w dowolnym przekładzie, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia jego pierwszego wersetu – „Na początku było Słowo”. Pytania do dzielenia na temat tego wersetu (można odpowiedzieć tylko na wybrane lub podzielić się inną refleksją):

– Dlaczego na początku było Słowo?

– Jak bym ten werset sparafrazował?

– Czego tutaj nie rozumiem?

– Jak go można rozumieć w sensie dosłownym, moralnym, duchowym i alegorycznym?

– Jakie jest moje ulubione nawiązanie do Janowego Prologu?

Chętnych dodatkowo zapraszam do lektury nauczania Katechizmu o Objawieniu i Piśmie Świętym (punkty 50-141) oraz do odszyfrowywania greckiego tekstu Prologu.