Pierwszy Rozdział Apokalipsy Janowej

Initium

(1) Odsłona Jezusa Chrystusa, którą dał Mu Bóg, by pokazać sługom Jego, co musi stać się szybko – i zaznaczył, posławszy przez anioła swojego, słudze swojemu Janowi, (2) który zaświadczył:

Logos Boga i świadectwo Jezusa Chrystusa – ile zobaczył.

(3) Szczęśliwy, kto rozpoznaje i którzy słuchają logosów proroctwa

– i strzegący tego, co w nim zostało jest napisane, moment bowiem bliski!

Preskrypt

(4) Jan Siedmiu Kościołom w Azji. Łaska wam i pokój od Ten Będący i Ten Był, i Ten Przychodzący, i od siedmiu duchów, które przed obliczem tronu Jego.

(5) I od Jezusa Chrystusa: On Świadek, On Wierny, On Pierworodny umarłych i On Władca królów tej ziemi.

[Temu] Miłującemu nas i [Temu], który rozwiązał nas z grzechów naszych we krwi swojej (6) i uczynił nas królestwem, kapłanami Bogu i Ojcu swojemu, Jemu chwała i potęga na wieki wieków, amen!

(7) Oto przychodzi z obłokami. I zobaczy Go wszystkie oko, i którzykolwiek Go przebodli, i ubolewać będą nad nim wszystkie pokolenia ziemi, zaiste – amen!

(8) Ja Jestem alfa i omega, mówi Pan Bóg: Ten Będący i Ten Był, i Ten Przychodzący, Ten Wszystkowładny.

Powołanie

(9) Ja Jan, brat wasz i współspólnik w ucisku i królestwie, i cierpliwości w Jezusie, stałem się na wyspie nazywanej Patmos dla Logosu Boga i świadectwa Jezusa.

(10) Stałem się w Duchu w Dniu Pańskim i usłyszałem za sobą głos wielki jako trąby, (11) mówiącej:

„Co widzisz, zapisz do zwoju i wyślij siedmiu kościołom: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei!”

(12) I odwróciłem się, [aby] widzieć głos, który przemawiał ze mną.

I odwróciwszy się, zobaczyłem siedem świeczników złotych.

(13) I w środku świeczników podobnego Syna Człowieczego, obleczonego suknią do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem.

(14) Głowa zaś Jego i włosy białe jako wełna biała, jako śnieg, a oczy Jego jako płomień ognia.

(15) I stopy Jego podobne złotomiedzi / [olibanowi] jako w piecu ogniem palonej, i głos jego jako wód głos wielu.

(16) I mający w prawej ręce swojej gwiazd siedem, i z ust Jego miecz dwuustny ostry wychodzący, i widzenie Jego jako Słońce jawi się w mocy swojej.

(17) I kiedy ujrzałem Go, padłem do stóp Jego jako martwy. I położył prawicę swoją na mnie, mówiąc:

„Nie lękaj się! Ja Jestem pierwszy i ostatni, (18) i żyjący. I stałem się martwy, i oto żyjący jestem na wieki wieków, i mam klucze śmierci i hadesu. (19) Napisz więc, które zobaczyłeś i które są, i które mają się stać [potem] po nich. (20) Misterium siedmiu gwiazd, które zobaczyłeś w prawicy mojej, i siedem świeczników złotych: Siedem gwiazd aniołowie są siedmiu kościołów i świeczniki siedmioma są kościołami”.