Wielki Czwartek – cały Piotr i całun

1 Przed Świętem Paschy Jezus, wiedzący, że przyszła Jego godzina, aby przeszedł ze świata tego do Ojca, umiłowawszy swoich w świecie, do końca umiłował ich.

2 I skoro stawała się uczta, kiedy diabeł włożył już był w serce Judasza Szymonowego Iskarioty, aby Go wydał, 3 wiedząc, że wszystko dał Mu Ojciec do rąk i że od Boga wyszedł i do Boga odchodzi, 4 powstaje z uczty i kładzie szaty.

I wziąwszy len, przepasał się.

5 Później wlewa wodę do miednicy i począł myć stopy uczniów, i wycierać lnem, którym był przepasany.

6 Przychodzi więc do Szymona Piotra. Mówi Mu:

„Panie, ty mi myjesz stopy?!”

7 Rozsądził Jezus i powiedział mu:

„Co ja czynię, nie wiesz teraz, poznasz to zaś później”.

8 Mówi Mu Piotr:

„Nie umyjesz mi stóp na wiek!”

Rozsądził mu Jezus:

„Jeżeli cię nie umyję, nie masz części ze Mną!”.

9 Mówi Mu Szymon Piotr:

„Panie, nie tylko stopy moje, lecz i ręce, i głowę!”

10 Mówi mu Jezus:

„Wykąpany nie ma potrzeby [mycia], ale tylko stopy umyć, lecz jest czysty cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy”.

11 Wiedział bowiem był [o] wydającym Jego, dlatego powiedział że: „Nie wszyscy czyści jesteście”.

12 Kiedy więc umył stopy ich i wziął szaty swoje, i spoczął znów, powiedział im:

„Poznajecie, co uczyniłem wam jestem? 13 Wy wołacie Mnie Nauczycielem i Panem i pięknie mówicie, jestem bowiem.

14 Jeżeli zaś ja umyłem wam stopy, Pan i Nauczyciel, i wy winniście nawzajem [sobie] myć stopy. 15 Wzór bowiem dałem wam, abyście tak, jak ja uczyniłem wam, i wy czynili".