czwartek XXXI tygodnia w ciągu roku

1 Przybliżali się zaś do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.

2 I szemrali faryzeusze i pisarze mówiąc, że ten grzeszników przyjmuje i je razem z nimi.

3 Powiedział zaś do nich przykład ten oto, mówiąc:

4 „Który człowiek z was, mając sto owiec i zgubiwszy z nich jedną, nie opuszcza dziewięćdziesięciu dziewięciu w pustyni i nie wyrusza ku zgubionej, aż ją znajdzie?

5 I znalazłszy, nakłada na ramiona swoje, radośnie witając.

6 I przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc im: Współradujcie się ze mną, że znalazłem owcę moją zgubioną!

7 Mówię wam, że tak radość w niebie będzie z jednego nawracającego się grzesznika lub z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie mają potrzeby nawrócenia!

8 Lub która kobieta, mająca dziesięć drachm, jeżeli zgubiłaby jedną drachmę, czyż nie zapala lampy i nie szoruje domostwa, i nie szuka troskliwie, aż dokąd znajdzie?

9 I znalazłszy, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki, mówiąc:

Współradujcie się mi, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam!

10 Tak, mówię wam, staje się radość w obliczu aniołów Boga z jednego nawracającego się grzesznika”.