18 marca – świat Go nie poznał

J 10,31-42
Przekład: 

31 Wzięli znowu Żydzi kamienie, aby Go ukamienować.

32 Odpowiedział im Jezus: „Wiele pięknych dzieł wam pokazałem od Ojca, za które z tych dzieł mnie kamienujecie?”

33 Odpowiedzieli mu Żydzi: „Za piękne dzieło nie kamienujemy Cię, ale za bluźnierstwo i [dlatego] że Ty, człowiekiem będąc, czynisz siebie Bogiem”.

34 Odpowiedział im Jezus: „Czy nie jest napisane w prawie waszym, że «Ja powiedziałem, bogami jesteście»?

35 Skoro bogami nazwał tych, ku którym Logos Boga stał się, i Pismo nie może zostać rozwiązane, 36 to [o Tym], którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, wy mówicie, że «bluźnisz», że powiedział: «Synem Boga Jestem»?

37 Jeżeli nie czynię dzieł Ojca mojego, nie wierzcie mi.

38 Jeżeli zaś czynię, to nawet jeżeli mi nie wierzycie, wierzcie dziełom, abyście poznali i znali, że we mnie Ojciec i Ja w Ojcu.

39 Szukali więc znowu pochwycenia Go i uszedł z ich ręki.

40 I odszedł znowu za Jordan do miejsca, gdzie był Jan pierwej chrzcząc, i tam został.

41 I liczni przyszli do Niego, i mówili, że Jan wprawdzie znaku nie uczynił ani jednego, wszystkie [rzeczy] zaś, ile powiedział Jan o Nim, prawdziwe były.

42 I liczni tam w Niego uwierzyli.

Uwagi: 

32, 33 „Piękne” (kalon) – również „dobre”. Jezus podkreśla jednak tutaj związek wewnętrznego dobra i piękna z pięknem zewnętrznym. Można też te Jego słowa odczytać jako nawiązanie do dzieła stworzenia świata.

33 „Bluźnierstwo” (blasfemia) – po grecku wyraz ten ma szerszy sens i oznacza również złą mowę, złorzeczenie.

35 „Logos” – zachowanie oryginalnego wyrazu, nie chodzi bowiem tylko o słowo albo naukę, lecz także o Samego Jezusa. Logos „stał się” tutaj (czasownik gignomai) tak samo, jak „stał się ciałem” w Prologu Janowym (J 1,14).

41 „O Nim” (peri toutou) – dosłownie „o Tym [tutaj]” – w oryginale jest zaimek wskazujący, a nie, jak napisałem w przekładzie, osobowy.