oryginalnie u źródła
Wigilia Paschalna - stała się jest rzecz
1 Jednego zaś [dnia] z szabatów, głębokiego ranka, ku mogile przyszły, niosąc co przygotowały – wonności.
2 Znalazły zaś kamień odtoczony od grobu.
3 Wszedłszy zaś, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
4 I stało się w zagubieniu ich od tego: i oto mężowie dwaj nastali im, w szacie błyskawicy.
5 Skoro stały się zaś przestraszone i skłoniły twarze ku ziemi, powiedzieli im:
„Dlaczego szukacie żywego z umarłymi? 6 Nie tutaj jest, lecz został zbudzony! Wspomnijcie, jak przemówił wam jeszcze będąc w Galilei, 7 mówiąc, że trzeba, aby Syn Człowieczy wydany został w ręce ludzi grzeszników i ukrzyżowany, i trzeciego dnia [aby] powstał”.
8 I wspomniały rzeczy Jego.
9 I wróciwszy od grobu, zwiastowały to wszystko dwunastu i wszystkim pozostałym.
10 Była zaś Magdalena Maria i Joanna, i Maria Jakubowa, i pozostałe z nimi mówiły to do apostołów.
11 I ukazały się wobec nich jakoby bzdura te rzeczy, i nie wierzyli im.
12 Piotr zaś powstawszy pobiegł do grobu i schyliwszy się, widzi płótna same.
I odszedł do siebie dziwując się temu, co się jest stało.
1 „Jednego [dnia] z szabatów” (mia ton sabbaton) – występujące tu słowo sabbaton w liczbie mnogiej może znaczyć „tydzień”, ale również „szabaty”. Wyraz „jeden” nawiązuje natomist do „jednego” dnia stworzenia z Księgi Rodzaju (tak jest po hebrajsku i grecku nazwany dzień stworzenia spolszczany zazwyczaj jako „pierwszy”).
8 „Rzeczy” (remata) – również „słowa”.
12 „Co się jest stało” (to gegonos) – imiesłów czasu gramatycznego perfectum od czasownika gignomai.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz