XIV niedziela w ciągu roku – żłoby w niebiosach

Łk 10,1-12.17-20
Przekład: 

1 Po tym zaś wyznaczył Pan i innych siedemdziesięciu i posłał ich po dwóch przed obliczem Swoim do wszystkiego miasta i miejsca, dokąd miał Sam iść.

2 Mówił zaś do nich:

„Żniwo owszem liczne, robotnicy zaś nieliczni, poproście więc pana żniwa, aby robotników wyrzucił na żniwo Swoje.

3 Wyruszcie. Oto posyłam was jak baranki wśród wilków. 4 Nie dźwigajcie trzosa ani sakwy, ani sandałów, i nikogo wedle drogi nie pozdrówcie.

5 Do któregokolwiek zaś wejdziecie domu, najpierw mówcie: Pokój domowi temu.

6 I jeżeli tam będzie syn pokoju, spocznie na nim wasz pokój, jeżeli zaś nie, na was powróci.

7 W tym zaś domu zostawajcie, jedząc i pijąc to, co od nich [otrzymacie], wart jest bowiem robotnik wynagrodzenia swojego. Nie przechodzicie z domu do domu.

8 Do któregokolwiek zaś wejdziecie miasta i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą.

9 I leczcie w nim chorych, i mówcie im: Przybliżyło się jest ku wam Królestwo Boga.

10 Do jakiegokolwiek zaś miasta wejdziecie i nie przyjmą was, wyszedłszy na jego gościńce powiedzcie:

11 I kurz, który przykleił się nam z miasta waszego do stóp,, strząsamy wam. Prócz tego poznajcie, że przybliżyło się jest Królestwo Boga.

12 Mówię wam, że Sodomom w dniu owym znośniej będzie niż miastu owemu”.

17 Powróciło zaś siedemdziesięciu z radością, mówiąc:

„Panie, i demony podporządkowują się nam w Imieniu Twoim!”

18 Powiedział zaś im:

„Oglądałem szatana, który spadł z nieba jak błyskawica.

19 Oto dałem wam jestem władzę deptania po wężach i skorpionach, i nad całą mocą wroga, i nic wam niesprawiedlwości nie uczyni.

20 Ponadto nie w tym się radujcie, że duchy się wam podporządkowują; radujcie się zaś, że imiona wasze wyżłobione są w niebiosach”.

 

Uwagi: 

Wersety 1-9 zostały skomentowane jako Ewangelia Wspomnienia Świętych Tymoteusza i Tytusa.

20 „Wyżłobione są” (engegraptai) – również „wpisane”, „wypisane”. Przekład dosłowny, po grecku „pisać” (grafo) to dosłownie „żłobić”, np. w kamieniu.