XVII niedziela w ciągu roku – przekazanie Ojca

Łk 11,1-13
Przekład: 

1 I stało się, gdy był w jakimś miejscu modląc się, skoro przerwał, powiedział doń ktoś z uczniów Jego:

„Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył uczniów swoich!”

2 Powiedział do nich:

„Kiedykolwiek się modlicie, mówcie:

Ojcze, niech uświęcone będzie Imię Twoje, niech przyjdzie Królestwo Twoje!

3 Chleba naszego powszedniego daj nam wedle [każdego] dnia!

4 I odpuść nam grzechy nasze, i sami bowiem odpuszczamy wszystkiemu nam dłużnemu.

I nie wprowadź nas w próbę!”

5 I powiedział do nich:

„Kto z was, [jeżeli] będzie miał przyjaciela i przyjdzie do niego o północy, i powiedziałby mu: Przyjacielu, użycz mi trzech chlebów, 6 ponieważ przyjaciel mój przystał z drogi ku mnie i nie mam czego mu podać!...

7 I ów z wewnątrz, rozsądziwszy, powiedziałby: Nie przydawaj mi trudów! Brama już zamknięta została jest i dzieci moje ze mną są na posłaniu. Nie mogę, powstawszy, dać tobie.

8 Mówię wam, jeżeli nawet nie da mu, powstawszy, przez to, że jest przyjacielem jego, to przez bezwstyd, zbudziwszy się, da mu, ile potrzebuje.

9 I ja wam mówię: Proście i będzie wam dane, szukajcie i znajdziecie, kołaczcie i będzie wam otwarte.

10 Wszystek bowiem proszący bierze i szukający znajduje, i kołaczącemu będzie otwarte.

11 Którego zaś z was ojca poprosi syn o rybę i zamiast ryby węża mu [ojciec] przekaże?

12 Albo i poprosi o jajko, [a] przekaże skorpiona?

13 Jeżeli więc wy, [jako] nikczemni poczynając, wiecie dary dobre dawać dzieciom waszym, ileż więcej Ojciec z nieba da Ducha Świętego proszącym Jego?

Uwagi: 

Modlitwa Pańska w wersji Mateuszowej została już przełożona i skomentowana jako Ewangelia wtorku I tygodnia Wielkiego Postu, natomiast Mateuszowy przekaz wersetów 9-13 został omówiony jako Ewangelia czwartku I tygodnia Wielkiego Postu.

1 „Stało się” (egeneto) – czasownik gignomai, nawiązujący do opisu stworzenia świata. Dosłownie grecka składnia brzmi: „Stało się w byciu Jego modlącym się”. Tak więc pierwsze wypowiedzenie „Ojcze nasz" stało się w modlitwie Pana Jezusa do Ojca.

„Przerwał” (epausato) – zrobił pauzę czyli albo przerwał, albo też skończył (w starożytności modlono się na głos albo przynajmniej poruszając ustami). W kontekście wyżej omówionej składni zwrotu „stało się w...” wydaje się jednak, że chodzi tutaj raczej o przerwę. Można też doszukiwać się tutaj aluzji do kontemplacji świątecznego odpoczynku Boga Ojca w siódmym dniu stworzenia świata (por. Hbr 4,4-10).

3 „Powszedniego” – zob. komentarz do modlitwy Ojcze Nasz w wersji przekazanej przez Ewangelię Mateuszową (Mt 6,11).

4 „Nie wprowadź nas w próbę” (me eisenenkes hemas eis peirasmon) – jeszcze dosłowniej „nie wnieś nas w próbę”. Słowa rozmaicie wyjaśniane. Por. Mt 26,41; Mk 14,38; z wariantami Łk 22,40.46: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie weszli w próbę”. Skoro „wejście w próbę” po grecku oznacza tam nie tyle samo znajdowanie się w sytuacji próby, ile raczej tyle, ile po polsku przejście przez nią z negatywnym wynikiem, to wydaje się, że prośba o „nie wprowadzanie w próbę” ma analogiczną wymowę: jest prośbą o to, aby poddany próbie, dzięki Bożej łasce, nie poddał się owej próbie, ale łasce.

11 i 12 „Przekaże” (epidosei) – poda z ręki do ręki, a także np. dobrowolnie przekaże władzę. Czasownik ten znaczy również „oddać w posagu”.

12 „Jajko...skorpiona” (oon...skorpion) – zob. komentarz do wersetów Mt 7,9-10. Jajko jest zarazem podobne i przeciwstawne wobec zwiniętego na pustyni skorpiona, tak samo jak chleb do kamienia i węgożokształtna ryba do węża. Bóg Ojciec wie, co jest dobre dla dziecka, nawet jeżeli ono nie zawsze potrafi odróżnić dobro od zewnętrznym kształtem łudząco przypominającego je zła.

13 „Poczynając” (hyparchontes) – bardzo trudno przetłumaczalny czasownik, pochodzący od przyimka „pod” (hypo) oraz od rzeczownika „początek”, „władza”, „zasada”, „przyczyna” (arche). Etymologicznie znaczy on więc „mieć coś u podstawy, podłoża”, skąd pochodzą kolejne znaczenia: „pojawiać się z”, „być czyjąś własnością” (częste w Ewangelii Łukaszowej i w Dziejach Apostolskich), „należeć do”, „zaczynać się od”, „być pod ręką”, „być jakimś”, „być jakiejś narodowości”...