Poniedziałek IV tygodnia Okresu Wielkanocnego – pasza i pascha

J 10,1-10
Przekład: 

1 „Amen, amen mówię wam: niewchodzący przez przejście na dziedziniec owiec, ale wstępujący skądinąd, ów złodziejem jest i grabieżcą, 2 wchodzący zaś przez przejście [to] pasterz jest owiec.

3 Temu odźwierny otwiera i owce głosu jego słuchają, i własne owce woła po imieniu, i wyprowadza je.

4 Kiedy własne wszystkie wyrzuci, przed nimi idzie i owce dołączają do jego drogi, bo znają głos jego.

5 Do obcego drogi zaś nie dołączą, ale uciekną od niego, bo nie znają głosu obcych”.

6 To podobieństwo powiedział im Jezus, oni zaś nie poznali, czym było, co do nich przemawiał.

7 Powiedział więc znowu Jezus:

„Amen, amen mówię wam, że Ja Jestem przejście owiec.

8 Wszyscy, ilu przyszło [przede mną], złodziejami są i grabieżcami, ale nie posłuchały ich owce.

9 Ja Jestem przejście, przeze mnie jeżeli ktoś wejdzie, będzie ocalony i wejdzie, i wyjdzie, i popas znajdzie.

10 Złodziej nie przychodzi, chyba żeby ukraść i zabić, i zgubić. Ja przyszedłem, aby życie mieli i mieli obficie”.

Uwagi: 

1, 2, 7, 9 „Przejście” (thyra) – w poganskiej grece klasycznej wyraz ten znaczy przede wszystkim „drzwi domu”, ale w Nowym Testamencie jego znaczenie jest o wiele szersze (por. np. thyra tou mnemeiou - „wejście o grobu”, Mk 15,46 - a także Dz 3,2, gdzie chodzi o jedną z bram Świątyni Jerozolimskiej, Bramę Piękną). Chodzi o przestrzeń, stanowiąca przejście, a nie to, co tę przestrzeń blokuje, czyli drzwi, kamień, krata lub furtka. Por. też Kol 4,3: „Modląc się zarazem i za was, aby Bóg otworzył wam przejście Logosu (thyran tou logou), by wypowiedzieć tajemnicę Mesjasza, przez którą jestem i uwiązany prośbą”. Werset ten łączy otwieranie i zamykanie, uwalnianie i wiązanie, z przejściem – bramą Logosu.

1 „Dziedziniec” (aule) – oznacza mniej więcej to samo, co rzymskie atrium, czyli, po naszemu, "salon" śródziemnomorskiego domu. Może jednak odnosić się także do dziedzińca Świątyni Jerozolimskiej.

1 „Wstępujący” (anabainon) – wchodzący pod górę, co również kojarzy się z położoną na wzgórzu Świątynią, do której zawsze wstępowano.

3 „Odźwierny” (thyroros) – słowo to łączy dzisiejszą Ewangelię z opisem sądu nad Panem Jezusem na dziedzińcu arcykapłana (aule tou archiereos, J 18,15-16). Jest tam wprawdzie nie odźwierny, ale odźwierna – kobieta – ale to ten sam grecki wyraz, tyle że z rodzajnikiem rodzaju żeńskiego. Oprócz wyrazu „dziedziniec” wspólny jest też wyraz „przejście” (thyra), przez które przechodzi Jan. Piotr zostaje natomiast na zewnątrz, aż Jan nie pomówi z odźwierną...

4 „Wyrzuci” (ekbale) – czasownik wyraźnie wyraża działanie siłowe: opisuje zwyczajne czynności pasterza, który niekiedy nie przebiera w środkach, przymuszając owce, aby zdecydowały się wyjść z zagrody.

7 i 9 „Ja Jestem” (ego eimi) – pierwsza część Imienia Bożego z Wj 3,14.

9 „Będzie ocalony” (sothesetai) – również „będzie zbawiony”.

„Popas” (nomen) – „paszę”, „pożywienie”, „pastwisko”.

10 „Obficie” (perisson) – w wielkości lub ilości przekraczającej konieczność lub miarę.