4 lipca – władcy z córkami

Mt 9,18-26
Przekład: 

18 Kiedy to im przemawiał, oto władca jeden przyszedłszy, kłaniał się Mu, mówiąc że: „Córka moja właśnie skonała, ale przyszedłszy nałóż rękę swoją na nią i będzie żyć!”

19 I powstawszy, Jezus dołączył do jego drogi, i uczniowie Jego.

20 I oto kobieta krwawiąca dwanaście lat, podszedłszy od tyłu, dotknęła frędzla płaszcza Jego.

21 Mówiła bowiem w sobie samej: „Skoro tylko dotknę płaszcza Jego, będę zbawiona”.

22 Jezus zaś, odwróciwszy się i zobaczywszy ją, powiedział: „Odwagi, córko, wiara twoja zbawiła cię jest”. I zbawiona została kobieta od owej godziny.

23 I przyszedłszy Jezus do domostwa władcy, i zobaczywszy auletów i wzburzony tłum, 24 mówił: „Odsuńcie się, nie umarła bowiem dziewczynka, ale śpi”. I wyśmiewali Go.

25 Kiedy zaś wyrzucony został tłum, wszedłszy, opanował jej rękę. I dziewczynka została obudzona.

26 I wyszła ta wyrocznia na całą ową ziemię.

Uwagi: 

18 i 23 „Władca jeden” (archon heis) – chodzi o zwierzchnika synagogi (por. paralelny werset Mk 5,22, gdzie jest wyraz archisynagogos). Tutaj ów dostojnik nazwany jest jeszcze donioślej oraz wymowniej.

18 i 22 „Córka” (thygater) – Jezus swoją córką nazywa krwawiącą kobietę. Słowo to stanowi centrum literackiej kompozycji dzisiejszego czytania, łączące uzdrowienie ze wskrzeszeniem.

19 „Dołączył do jego drogi” (ekolouthesen auto) – zazwyczaj to do drogi Jezusa dołączają Jego uczniowie oraz tłumy, a tutaj odwrotnie – Sam Jezus, wraz z uczniami, podąża za władcą.

20 „Frędzla” (tou kraspedou) – zobacz komentarz do Mk 6,56.

21 i 22 „Zbawić” (sodzo) – również „uratować”, „uleczyć”.

25 „Opanował” (ekratesen) – również „ujął”, „chwycił”. Czasownik ten pochodzi od rzeczownika „siła" (kratos).

26 „Wyrocznia” (feme) – boskie proroctwo (znaczenie Homerowe i klasyczne), ale również wiadomość, rozpowiadana nowina, mowa.