Piątek Wielkanocny - dyspensa i ryby

1 Po tych [rzeczach] ujawnił siebie znowu Jezus uczniom nad Morzem Tyberiadzkim. Ujawnił zaś tak:

2 Byli razem Szymon Piotr i Tomasz mówiony Didymos, i Natanael z Kany Galilejskiej, i Zebedeuszowi [synowie], i inni dwaj z Jego uczniów.

3 Mówi im Szymon Piotr:

„Wyruszam łowić ryby!”

Mówią mu:

„Idziemy i my z tobą”.

Wyszli i wstąpili do łodzi, i tamtej nocy nic nie złapali.

4 Kiedy zaś stał się już poranek, stanął Jezus na wybrzeżu, jednak nie wiedzieli byli uczniowie, że [to] Jezus jest.

5 Mówi więc im Jezus:

„Dzieci, czy coś zjadliwego macie?”

Odpowiedzieli Mu:

„Nie”.

6 On zaś powiedział im:

„Rzućcie sieć na prawą stronę łodzi i znajdziecie”.

Rzucili więc i już nie mieli siły jej wyciągnąć od pełnego mnóstwa ryb.

7 Mówi więc uczeń ów, którego miłował Jezus, Piotrowi:

„Pan [to] jest!”.

Szymon zaś Piotr, usłyszawszy, że Pan [to] jest, przepasał się płaszczem, był bowiem goły, i rzucił się w morze.

8 Inni zaś uczniowie do łódki weszli – nie byli bowiem daleko od ziemi, ale około dwustu łokci – ciągnąc sieć ryb.

9 Skoro zaś wysiedli na ziemię, widzą ognisko położone i rybę przyłożoną, i chleb.

10 Mówi Jezus:

„Przynieście z ryb, które złapaliście teraz”.

11 Wstąpił więc Szymon Piotr i pociągnął sieć na ziemię, pełną ryb wielkich stu pięćdziesięciu trzech. I mimo że tyle ich było, nie porwała się sieć.

12 Mówi im Jezus:

„Chodźcie na śniadanie!”

Nikt zaś z uczniów nie odważył się wypytywać Go: „Ty kto jesteś?”, wiedzieli bowiem są, że Pan jest.

13 Przychodzi Jezus i bierze chleb, i daje im, i rybę podobnie.

14 To już trzeci [raz] ujawnił się Jezus uczniom zbudzony z martwych.