Piątek V tygodnia Okresu Wielkanocnego – przyjazne i miłe znajomości

J 15,12-17
Przekład: 

12 Oto jest przykazanie moje, abyście miłowali się nawzajem, wedle jako [ja] umiłowałem was.

13 Większej od tej miłości nikt nie ma, by ktoś duszę swoją położył za przyjaciół swoich.

14 Wy przyjaciółmi moimi jesteście, jeżeli czynicie, co ja wam przykazuję.

15 Już nie mówię was sługami, ponieważ sługa nie wie, co czyni jego pan. Was zaś przyjaciółmi powiedziałem jestem, skoro wszystko, co usłyszałem u Ojca mojego, wam oznajmiłem.

16 Nie wy mnie wybraliście, ale ja wybrałem was i położyłem was, abyście wyruszali i owoc przynosili, i aby owoc wasz trwał, aby o cokolwiek poprosilibyście Ojca w imię moje, dał wam.

17 To przykazuję wam, abyście miłowali się wzajemnie.

Uwagi: 

12, 13, 17 „Miłować”, „miłość” – wszystkie formy pochodzą od greckiego czasownika agapao oraz rzeczownika agape, oznaczających miłość doskonałą, pełnię oddania.

13, 16 „Położył” (the) oraz „położyłem” (etheka) – grecki czasownik „kłaść” ma bardzo szerokie znaczenie podobnie jak łaciński ponere lub np. angielski to set. Znaczy on między innymi „czynić”, „ustanowić”, „położyć [na szali]”.

13, 14, 15 „Przyjaciel” (filos) – rzeczownik ten związany jest  rdzeniem z innym greckim wyrazem, określającym miłość jako głęboką przyjacielską zażyłość (filia).

15 „Powiedziałem jestem” (eireka) – czas gramatyczny perfectum w połączeniu z gramatyczną konstrukcją accusativus cum infinitivo (a.c.i.): Pan Jezus, nazywając uczniów przyjaciółmi, czyni ich nimi.

„Oznajmiłem” (egnorisa) – uczyniłem znanym, znajomym.