sobota V tygodnia w ciągu roku – post eucharystyczny

Mk 8,1-8
Przekład: 

1 W owych dniach, skoro znowu wielki był tłum nie mających co zjeść, przywoławszy uczniów, mówi im:

2 „Współczuję tłumowi, bo już trzy dni trwają [ku] mnie i nie mają co zjeść, 3 i jeżeli zwolnię ich wyposzczonych do ich domu, osłabną w drodze, i niektórzy z nich z daleka przybyli”.

4 I rozsądzili Mu uczniowie Jego:

„Skąd tychże będzie mógł ktoś tutaj nasycić chlebami na pustkowiu?”

5 I pytał ich:

„Ile macie chlebów?”

Oni zaś powiedzieli:

„Siedem”.

6 I przykazuje tłumowi spocząć na ziemi.

 I wziąwszy tych siedem chlebów, podziękowawszy, połamał i dawał uczniom swoim, aby podawali. I podali tłumowi.

7 I mieli rybek niewiele, i pobłogosławiwszy je, powiedział, aby i te podali.

8 I zjedli, i nasyceni zostali, i zebrali nadobfitości kawałków siedem koszów.

Uwagi: 

Drugie rozmnożenie chleba zostało już przełożone i skomentowane w redakcji Ewangelii Mateuszowej oraz Janowej.

2 „Trwają [ku] mnie” (prosmenousin) – grecki czasownik prosmenein łączy się tutaj bezpośrenio, bez przyimka, z celownikiem zaimka osobowego, co zdaje się wyrażać owego trwania zażyłą bliskość.

3 „Zwolnię” (apolyso) – zob. komentarz do paralelnego wersetu Mt 15,32, gdzie czasownik ten przetłumaczyłem polskim wyrazem „puścić”.

„Wyposzczonych” (nesteis) – nie tylko głodnych (samo tylko łaknienie określa grecki czasownik peinao), lecz świadomie odmawiających sobie pokarmu dla trwania przy Panu Jezusie, skoro użyty tutaj przymiotnik pochodzi właśnie od czasownika „pościć” (nesteuein).

6 „Spocząć” (anapesein) – forma aorystu od czasownika anapiptein, omówionego w komentarzu do paralelnego wersetu Mt 15,35.

„Podziękowawszy” (eucharistesas) – imiesłów ten, zestawiony z „łamaniem i dawaniem”, stanowi wyraźne nawiązanie do nowotestamentowych opisów ustanowienia Eucharystii (1Kor 11,23-26; Mk 14,22; Mt 26,26; Łk 22,19). Por. też komentarz do J 6,11.