sobota VI tygodnia w ciągu roku – nic albo wszystko, wszystko lub nic

Mk 9,2-13
Przekład: 

2 I po dniach sześciu przyjął Jezus Piotra i Jakuba, i Jana.

I wprowadza ich na górę wysoką na osobności, samych.

I został przed nimi przemieniony, 3 i ubrania Jego stały się lśniące, białe wielce, [takie] jakich folusznik na ziemi tak nie może wybielić.

4 I został im ujrzany Eliasz z Mojżeszem, i byli współrozmawiający Jezusowi.

5 I rozsądziwszy, Piotr mówi Jezusowi:

„Rabbi, pięknie jest nam być tutaj i trzy przybytki uczyńmy: Tobie jeden i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden!”

6 Nie wiedział bowiem był, co rozsądzić, przestraszeni bowiem się stali.

7 I stała się chmura ich zacieniająca, i stał się głos z tej chmury:

„Ten jest Syn Mój Umiłowany, słuchajcie Go!”

8 I nagle, rozpatrzywszy się, nikogo już nie widzieli, lecz Jezusa samego z nimi samymi.

9 I kiedy schodzili z góry, rozkazał im, aby, co zobaczyli, nikomu nie opowiadali, chyba że kiedy Syn Człowieczy z martwych powstanie.

10 I logos ten zatrzymali, ku sobie samym poszukując, co [to] jest z martwych powstanie.

11 I wypytywali Go, mówiąc że:

„Mówią pisarze, że Eliaszowi trzeba przyjść pierwej?!”

12 On zaś rzekł im:

„Eliasz, owszem, przyszedłszy pierwej, przywraca wszystko. I jak napisane zostało jest o Synu Człowieczym, że wiele przejdzie i będzie miany za nic? 13 Lecz mówię wam, że Eliasz przyszedł jest i uczynili mu, ile chcieli, wedle jak napisane zostało jest o nim”.

Uwagi: 

Opis Przemienienia Pańskiego został już przełożony i skomentowany w wersji Ewangelii Łukaszowej.

12 „Przywraca” (apokathistanei) – dosłownie „od-wedle-ustanawia”, co odnosi się do Nowego Stworzenia.

„Przejdzie” (pathe) – również „wiele wycierpi”, chociaż czasownik ten może znaczyć także „wiele przejdzie [radości]”

„Miany za nic” (eksoudenethe) – zlekceważony, potraktowany jak „nic”, które to „nic” po grecku składa się z wyrazów „ani” (oude) oraz „jeden” (hen) i przeciwstawione zostało tutaj „wszystkiemu”, przywracanemu przez przyjście Eliasza.