IV Niedziela Wielkanocna roku A – pasza i pascha

J 10,1-10
Przekład: 

1 „Amen, amen mówię wam: niewchodzący przez przejście na dziedziniec owiec, lecz wstępujący skądinąd, ów złodziejem jest i grabieżcą, 2 wchodzący zaś przez przejście pasterz jest owiec: 3 temu odźwierny otwiera i owce głosu jego słuchają, i własne owce woła po imieniu, i wyprowadza je.

4 Kiedy własne wszystkie wyrzuci, przed nimi idzie i owce dołączają do jego drogi, bo znają głos jego. 5 Do obcego drogi zaś nie dołączą, ale uciekną od niego, bo nie znają głosu obcych”.

6 To podobieństwo powiedział im Jezus, oni zaś nie poznali, czym było, co do nich przemawiał.

7 Powiedział więc znowu Jezus:

„Amen, amen mówię wam, że Ja Jestem Przejście owiec.

8 Wszyscy, ilu przyszło [przede mną], złodziejami są i grabieżcami, lecz nie posłuchały ich owce.

9 Ja Jestem Przejście, przeze mnie jeżeli ktoś wejdzie, będzie ocalony i wejdzie, i wyjdzie, i popas znajdzie.

10 Złodziej nie przychodzi, chyba żeby ukraść i zabić, i zgubić. Ja przyszedłem, aby życie mieli i mieli obficie”.

Uwagi: 

1, 2, 7, 9 „Przejście” (thyra) – w grece klasycznej wyraz ten znaczy przede wszystkim „drzwi domu”, ale w Nowym Testamencie znaczenie jest o wiele szersze – por. np. thyra tou mnemeiou („wejście o grobu”, Mk 15,46), a także Dz 3,2, gdzie chodzi o jedną z bram Świątyni Jerozolimskiej, Bramę Piękną. Jest to przestrzeń stanowiąca przejście, a nie to, co tę przestrzeń blokuje, czyli drzwi, kamień, krata lub furtka. Por. też Kol 4,3a: „Modląc się zarazem i za was, aby Bóg otworzył wam przejście Logosu (thyran tou logou), by wypowiedzieć tajemnicę Mesjasza”.

1 „Dziedziniec” (aule) – wyraz ten oznacza mniej więcej to samo, co rzymskie atrium, czyli, po naszemu, salon śródziemnomorskiego domu. Odnosi się jednak także do dziedzińca Świątyni Jerozolimskiej.

1 „Wstępujący” (anabainon) – wchodzący pod górę, co również kojarzy się z położoną na wzgórzu Świątynią, do której zawsze, na górę, wstępowano.

3 „Odźwierny” (thyroros) – słowo to łączy dzisiejszą Ewangelię z opisem sądu nad Panem Jezusem na dziedzińcu arcykapłana (aule tou archiereos, J 18,15-16). Jest tam wprawdzie nie odźwierny, ale odźwierna – kobieta – określona jednak tym samym greckim wyrazem thyroros, tyle że z dodanym rodzajnikiem rodzaju żeńskiego (por. po polsku niektóre nazwy zawodów, takie jak „kierowca” „konduktor” itp.) Oprócz słowa „dziedziniec” wspólne jest też słowo „przejście” (thyra), przez którą przechodzi Jan, podczas gdy Piotr zostaje na zewnątrz, aż Jan pomówi z odźwierną.

4 „Wyrzuci” (ekbale) – czasownik zdaje się wyrażać działanie siłowe: opisuje zwyczajne czynności pasterza, który niekiedy nie przebiera w środkach, przekonując owce, aby zdecydowały się wyjść z zagrody.

7 i 9 „Ja Jestem” (ego eimi) – pierwsza część Imienia Bożego z Wj 3,14.

9 „Będzie ocalony” (sothesetai) – również „będzie zbawiony”.

„Popas” (nomen) – „paszę”, „pożywienie”, „pastwisko”.

10 „Obficie” (perisson) – w wielkości lub ilości przekraczającej konieczność lub miarę.