oryginalnie u źródła
sobota XXII tygodnia w ciągu roku – rozsądek
1 Stało się zaś w szabat, że przechodził On przez zasiewy.
I zrywali uczniowie Jego, i jedli kłosy, łuskając rękami.
2 Niektórzy zaś z faryzeuszy powiedzieli:
„Co czynicie, czego nie wolno w szabat?”
3 I rozsądziwszy ku nim, powiedział Jezus:
„Nawet tego nie odczytaliście, co uczynił Dawid, kiedy zgłodniał on i z nim będący?
4 Jak wszedł do Domu Bożego i chleby pokładne wziąwszy zjadł, i dał tym, [co byli] z nim, których [to chlebów] nie wolno zjeść, jeżeli nie samym kapłanom?”
5 I mówił im:
„Panem jest szabatu Syn Człowieczy”.
Dzisiejsza Ewangelia została już przełożona i obszernie skomentowana w przekazach Ewangelii Mateuszowej oraz Markowej.
2 „W szabat” (tois sabbasin) – dosłownie „szabatami”, zob. komentarz do Mt 12,5.
3 „Rozsądziwszy ku nim” (apokritheis pros autous) – również „odpowiadając ku nim”. Czasownik apokrinomai łączy w swoim rdzeniu sąd (krisis) z odpowiedzią (apokrisis).
3 „Odczytaliście” (anegnote) – również „rozpoznaliście”, zob. komentarz do Mk 2,25-26.
4 „Pokładne” (prostheseos) – zob. komentarz do Mk 2,25-26.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz