oryginalnie u źródła
30 czerwca – żądza i władza
1 I wstąpiwszy do łodzi, przeprawił się na drugi kraniec i wszedł do swojego własnego miasta.
2 I oto przynosili mu paralityka na łóżku powalonego, i zobaczywszy Jezus wiarę ich, powiedział paralitykowi: „Odwagi, dziecko, odpuszczone są twoje grzechy”.
3 I oto niektórzy z pisarzy powiedzieli w sobie: „On bluźni”.
4 I zobaczywszy Jezus ich zamysły, powiedział: „Po co zamyślacie przewrotności w sercach swoich?
5 Co bowiem jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się grzechy, czy powiedzieć: Wstawaj i stąpaj?
6 Abyście zaś wiedzieli, że władzę ma Syn Człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy – mówi wtedy paralitykowi: powstawszy podnieś łóżko i idź do domu swojego”.
7 I powstawszy, odszedł do domu swojego.
8 Zobaczywszy zaś, tłumy przestraszyły się i wychwalały Boga, który dał taką władzę ludziom.
Uzdrowienie paralityka zostało już przełożone i skomentowane w redakcji Ewangelii Łukaszowej oraz Markowej.
4 „Zamysły” (enthymeseis) – myśli, które zapewne rozpoczynają się w pożądliwej, według Platońskiej klasyfikacji, części duszy (to epithymetikon). Ten sam rdzeń ma występujący tuż obok czasownik „zamyślacie” (enthymeisthe).
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz