Czwartek V tygodnia Okresu Wielkanocnego – miłość na baczność łaska i radość

J 15,9-11
Przekład: 

9 Wedle jako umiłował mnie Ojciec i ja was umiłowałem. Zamieszkajcie w miłowaniu moim.

10 Jeżeli przykazania moje baczyć będziecie, mieszkać będziecie w miłości mojej, wedle jako ja przykazania Ojca mojego baczę jestem i mieszkam w Jego miłości.

11 To przemówiłem jestem wam, aby radość moja w was była i aby radość wasza została spełniona.

Uwagi: 

10 „Baczyć będziecie” (teresete) – „będziecie pilnować, uważnie obserwując”.

„Baczę jestem” (tetereka) – ten sam czasownik w czasie gramatycznym perfectum.

11 „Aby radość wasza została spełniona” (hina chara hymon plerothe) – również „...została wypełniona”. Połączenie radości (chara) z pełnią (pleroma) przywodzi na myśl połączenie greckiego biblijnego źródła modlitwy Zdrowaś Maryjo (chaire kecharitomene; „Raduj się, Przełaskawiona!” Łk 1,28) z jej łacińskim, a także tradycyjnym polskim, przekładem (Ave, gratia plena; „Witaj... łaskiś pełna”). Łacińska „łaska” (gratia) jest bowiem przekładem greckiego słowa charis, spokrewnionego etymologicznie z „radością” (chara), której to w pozdrowieniu życzy właśnie Maryi Gabriel, skoro greckie chaire nie znaczy dosłownie „zdrowaś”, ale właśnie „raduj się”. „Radość” z „pełnią” połączona jest również w Ewangelii Janowej w wersetach J 16,20-24; J 17,13; J 3,29. Łaska i pełnia połączone są też w Prologu Janowym (J 1,14). O pełni, obfitości i pomnażaniu łaski mówi też wiele innych miejsc NT – na przykład Dz 4,33; Dz 6,8 (tutaj dosłowne powtórzenie sformułowania z J 1,14!); Dz 14,26; Rz 5,15; Rz 5,20; 2 Kor 9,8; 2P 1,2...