XV niedziela w ciągu roku A – składnia

Mt 13,1-23
Przekład: 

1 W dniu owym Jezus, wyszedłszy z domostwa, siedział nad morzem.

2 I ściągnęły ku Niemu mnogie tłumy, tak że On, wszedłszy do łodzi, usiadł, i wszystek tłum stał był na brzegu.

3 I przemówił im wiele w przykładach, mówiąc:

„Oto wyszedł siać siejący.

4 I kiedy siał, upadło to wzdłuż drogi, i ptaki, przyszedłszy, zjadły je.

5 Inne zaś upadło na [miejsca] skaliste, gdzie nie miało wiele Ziemi, i zaraz wzeszło przez to, że nie miało głębokości Ziemi.

6 Skoro zaś Słońce wzeszło, wypalone zostało. I przez to, że nie miało korzenia, uschło.

7 Inne zaś upadło w ciernie. I wstąpiły [do góry] ciernie, i udusiły je.

8 Inne zaś upadło na Ziemię piękną i dało owoc: to sto, tamto sześćdziesiąt, tamto trzydzieści.

9 Kto ma uszy niech słucha”.

10 I podszedłszy, uczniowie Mu powiedzieli:

„Dlaczego w przykładach nam przemawiasz?”

11 On zaś, rozsądziwszy, powiedział im:

„Ponieważ wam dane jest poznać misteria Królestwa Niebios, tamtym zaś nie jest dane.

12 Ktokolwiek bowiem ma, będzie mu dane i ponad miarę, ktokolwiek zaś nie ma, i to, co ma, będzie od niego zabrane.

13 Dlatego w przykładach im mówię, ponieważ patrząc nie patrzą i słuchając nie słuchają ani nie składają.

14 I spełniło się im jest proroctwo Izajasza, mówiące: Słuchem usłyszycie i nie pojmiecie, patrząc popatrzycie i nie złożycie.

15 Obrosło w tłuszcz serce tego ludu i uszami ciężko posłuchali, i oczy swoje zmrużyli, aby nie zobaczyli oczami i nie usłyszeli uszami, i sercem nie złożyli, i nie powrócili, i ich uzdrowię.

16 Wasze zaś szczęśliwe oczy, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.

17 Amen bowiem mówię wam, że wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć, co widzicie, i nie zobaczyli, i usłyszeć, co słyszycie, i nie usłyszeli, 18 wy zaś słuchajcie przykładu Tego, który zasiał!

19 Wobec każdego nieskładnie Logosu Królestwa słuchającego przychodzi nikczemnik i porywa to, co posiane zostało jest w sercu jego. Tenże jest wzdłuż drogi posiany.

20 Ten zaś na skalistych [miejscach] posiany, tenże jest słuchający Logosu i zaraz z radością Go przyjmujący, 21 nie ma zaś w sobie korzenia, lecz jest chwilowy. Skoro zaś stanie się ucisk lub nagonka z powodu Logosu, zaraz się potyka.

22 Ten zaś w ciernie posiany, tenże jest słuchający Logosu. I troska wieku [światowego], i złuda obfitości dusi ten Logos, i bezowocny się staje.

23 Ten zaś na piękną Ziemię posiany, tenże jest słuchający Logosu i składający, który więc owoc niesie i czyni: ten sto, tamten sześćdziesiąt, ów zaś trzydzieści”.

Uwagi: 

Przypowieść o siewcy została już przełożona i skomentowana w redakcjach Ewangelii św. Marka oraz Ewangelii św. Łukasza.

Wersety 1-9 zostały już przełożone i skomentowane jako Ewangelia środy XVI tygodnia w ciągu roku.

Wersety 10-17 zostały już przełożone i skomentowane jako Ewangelia czwartku XVI tygodnia w ciągu roku.

19 „Nieskładnie” (me synieontos) – dosłownie „nie składającemu”, tj. nie łączącemu ze sobą poszczególmych elementów, por. polskie słowo „składnia”

21 „Chwilowy” (proskairos) – trwający tylko krótką chwilę (kairos).

„Nagonka” (diogmos) – pościg, polowanie, prześladowanie.

22 „Złuda” (apate) – również „podstęp”, „pułapka”.

„Obfitości” (ploutou) – również „bogactwa”, ale chodzi tutaj nie tylko o pieniądze, lecz także o wszelkie powodzenie, zarówno w sensie materialnym, jak i duchowym.

23 „Składający” (synieis) – zob. komentarz do czasownika „składać” z wersetów 13, 14 oraz 15.