oryginalnie u źródła
XVII niedziela w ciągu roku A – rolnictwo i handel zagraniczny w sieci
44 „Podobne jest Królestwo Niebios skarbcowi schowanemu w polu, który znalazłszy, człowiek schował. I z radości swojej odchodzi, i sprzedaje wszystkie [rzeczy], ile ma, i kupuje owo pole.
45 Znowu podobne jest Królestwo Niebios człowiekowi kupcowi, pięknych pereł szukającemu.
46 Znalazłszy zaś jedną drogocenną perłę, odszedłszy, przehandlował jest wszystkie [rzeczy], ile miał, i kupił ją.
47 Znowu podobne jest Królestwo Niebios sieci rzuconej w morze i z wszystkiego rodzaju gromadzącej, 48 która kiedy została wypełniona, wciągnąwszy na brzeg i usiadłszy, zebrali piękne do naczyń, zepsute zaś na zewnątrz rzucili.
49 Tak będzie w skończeniu wieku: wyjdą aniołowie i odgraniczą nikczemnych ze środka sprawiedliwych, 50 i rzucą ich w piec ognia; tam będzie lament i zgrzytanie zębów.
51 Pojęliście to wszystko?”
Mówią Mu:
„Tak”.
52 On zaś powiedział im:
„Dlatego wszystek pisarz przyuczony Królestwu Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wykłada ze skarbca swojego nowe i stare”.
44 „Skarbcowi” (thesauro) – zob. komentarz do Mt 6,19-20.
46 „Przehandlował jest” (pepraken) – również „wyeksportował”. Czasownik pochodzi od słowa peras („granica”, „kres”) i etymologicznie wiąże się z eksportowaniem towarów.
44 „Jedną” (hena) oraz 44 i 46 „wszystkie” (panta) – na temat przeciwieństwa jedno-wiele zob. komentarz do Łk 10,41-42.
47 „Gromadzącej” (synagagouse) – dosłownie „sprowadzającej”; por. polskie „synagoga” (gr. synagoge – „zgromadzenie”).
48 „Zebrali” (syneleksan) – czasownik syllego, zawierający rdzeń słowa logos, pojawia się tutaj jako obraz sądu, wskazując na łączenie dobrego z dobrym i złego ze złym.
49 „W skończeniu” (en te synteleia) – również „w spełnieniu”, jest to jednak rdzeń różny od rdzenia słowa „wypełniona” (48, eplerothe). Telos znaczy „koniec”, „końcowy ostateczny efekt”, „cel”, natomiast pleroma to „pełnia” w sensie „wypełnienia”, chociaż odnosi się ona również do spełnienia ostatecznego (por. np. J 1,17).
Łączy się tu wyraz telos z prefiksem syn (znaczy on „współ”, „razem z”, por. łac. con), obecnym wcześniej w czasownikach synago (zob. komentarz do 47) oraz syllego (zob. komentarz do 48), a za chwilę w pytaniu Jezusa synekate („pojęliście”, dosł. „złożyliście”, 51).
„Ze środka” (ek mesou) – wydawałoby się, że poprawnym polskim przekładem jest tutaj słowo „spośród”, jednak być może chodzi też o to, że ludzie zostaną także rozgraniczeni „wewnętrznie”, każdy w swoim własnym wnętrzu.
52 „Skarbca” (thesauro) – zob. komentarz do Mt 6,19-20.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz