Środa VI tygodnia Okresu Wielkanocnego – zwiastowanie

J 16,12-15
Przekład: 

12 Jeszcze wiele mam wam mówić, ale nie możecie dźwigać teraz.

13 Kiedy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, poprowadzi was drogą w prawdzie wszystkiej. Nie będzie bowiem przemawiał od siebie, ale ile usłyszy, przemówi, i nadchodzące [rzeczy] będzie wam zwiastował.

14 Ów mnie wychwali, bo z mojego weźmie i wam będzie zwiastował.

15 Wszystkie [rzeczy], ile ma Ojciec mój, moje są. Dlatego powiedziałem, że z mojego bierze i [że] będzie wam zwiastował.

Uwagi: 

12 „Dźwigać” (bastadzein) – podnieść z zamiarem niesienia czegoś, skąd również znaczenia: „wytrzymywać ciężar”, „znosić”.

13, 14 i 15 „Będzie zwiastował” (anangelei) – czasownik złożony z czasownika prostego angello oraz z przedrostka ana. Ma on ten sam rdzeń, co wyraz „anioł” (gr. angelos), jednak w Nowym Testamencie często opisuje czynność ludzi, zwiastujących innym Boże dzieła (por. np. w jednym zdaniu obok czasownika apangello: 1J 1,1-5!; oraz 1P 1,12 – w jednym zdaniu obok czasownika euangelidzo...) Przedrostek ana może zaś oznaczać: powtórzenie czynności, jej odnowienie (czyli tutaj np. przypominanie), a także docieranie do celu. Pierwotnie, w znaczeniu przestrzennym, przedrostek ana znaczy „w górę”, „na górze”.

14 „Wychwali” (doksasei) – zob. komentarz do wersetów J 13,31-32.