czwartek XXXII tygodnia w ciągu roku – błyskawiczne przejście

Łk 17,20-25
Przekład: 

20 Wypytany zaś od faryzeuszy, kiedy przychodzi Królestwo Boga, rozsądził im i powiedział:

„Nie przychodzi Królestwo Boga [wraz] z obserwacją. 21 Ani nie powiedzą: Oto tu lub tam! Oto bowiem Królestwo Boga wewnątrz was jest”.

22 Powiedział zaś do uczniów:

„Przyjdą dni, gdy będziecie pożądali ujrzenia jednego z dni Syna Człowieczego, i nie zobaczycie.

23 I powiedzą wam: Oto tam! Lub: Oto tu! Nie odchodźcie ani nie ścigajcie!

24 Jakoż bowiem błyskawica rozbłyskująca z podniebnego do podniebnego [miejsca] jaśnieje, tak Syn Człowieczy w swoim dniu.

25 Pierwej zaś trzeba mu wiele przejść i doświadczonym zostać przez to plemię”.

Uwagi: 

20 „[Wraz] z obserwacją” (meta paratereseos) – zarówno „dostrzegalnie”, jak i, być może, „przez obserwację”.

22 „Jednego z dni” (mian to hemeron) – może to wyrażenie znaczyć zarówno „któregokolwiek z dni”, jak i „Jednego dnia”, czyli Jedynego Dnia Nowego Stworzenia. Wydaje się, że obydwa znaczenia występują tutaj jednak równolegle (por. np. Łk 24,1; J 20,1).

24 „Z podniebnego do podniebnego [miejsca]” (ek tes hypo ton uranon eis ten hyp'uranon) – prawdopodobnie został tutaj w eliptycznej składni greckiego oryginału pominięty wyraz chora – „puste miejsce”, „kraina”, „pusta ziemia” (jest on zaledwie zaznaczony właściwym dla niego rodzajnikiem rodzaju żeńskiego). Długość Ziemi w Ewangelii, zgodnie ze starożytną kosmologią, mierzy się rozpiętością Nieba – chodzi więc zapewne o błyskawicę, która przemierzy Ziemię na długość Nieba.

25 „Przejść” (pathein) – również „doświadczyć”, „cierpieć”, ale nie tylko w sensie negatywnym, zwłaszcza że można ten werset łączyć także z poprzednim, w którym błyskawica przemierza Ziemię.