środa XXVIII tygodnia w ciągu roku – nieprawa uprawa

Łk 11,42-46
Przekład: 

42 „Lecz zgroza wam faryzeuszom, bo dziesięcinę oddajecie: miętę, rutę i wszystkie rośliny uprawne, i omijacie sąd i miłość Boga, te zaś trzeba było czynić i tamtych nie odkładać!

43 Zgroza wam, faryzeuszom, bo miłujecie pierwszą katedrę w synagogach i uściski w rynkach!

44 Zgroza wam, bo jesteście jak pomniki niewidzialne i ludzie stąpający ponad [nimi] nie wiedzą!”

45 Rozsądziwszy zaś ktoś z prawników, mówi Mu:

„Nauczycielu, te [rzeczy] mówiąc i nas znieważasz”.

46 On zaś powiedział:

„I wam prawnikom zgroza, bo obciążacie ludzi ciężarami nieznośnymi i sami ani jednym z palców waszych ciężarów tych nie dotykacie!”

Uwagi: 

Dzisiejsze czytanie zostało już przełożone i skomentowane w redakcji Ewangelii Mateuszowej.

42 W wersji Łukaszowej z wymienionych u św. Mateusza roślin powtarza się tylko mięta. Ruta (peganon) to również przyprawa, podobnie jak rośliny wymienione przez Mateusza. Jest ona przy tym rośliną dość dwuznaczną – zarówno leczniczą wonnością, jak i śmiertelną trucizną, a nawet środkiem poronnym, powodującym krwotoki z macicy, co kojarzy się z wersetem 44. Natomiast „rośliny uprawne” (lachana) etymologicznie pochodzą od kopania ziemi (lachaino).

44 „Pomniki” (mnemeia) – podobnie jak w polszczyźnie grecki „pomnik” (mnemeion) powiązany jest z pamięcią (mneme), która uobecnia oraz zachowuje przy życiu to, co minione. Tymczasem faryzeusze to pomniki, najprawdopodobniej grobowe, które – zamiast przypominać prawdę – ukrywają kłamstwo. Paralelne wersety Mt 23,27nn przedstawiają podobne, choć nieco inne odczytanie tego obrazu.