I Niedziela Adwentu roku A – która godzina?

Mt 24,37-44
Przekład: 

37 Jakoż bowiem dni Noego tak będzie przybycie Syna Człowieczego.

38 Jak bowiem byli w dniach owych przed potopem jedzący i pijący, żeniący się i wychodzące za mąż, do tego dnia: wszedł Noe do arki.

39 I nie poznali, aż przyszedł potop i zabrał wszystkich; tak będzie przybycie Syna Człowieczego

40 Wtedy dwóch będzie w polu, jeden przyjęty jest i jeden odpuszczony.

41 Dwie mlące w młynie, jedna przyjęta jest i jedna odpuszczona.

42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, jakim dniem Pan wasz przychodzi.

43 To zaś znajcie, że jeżeli wiedziałby pan domu, którą strażą złodziej przychodzi, czuwałby i nie pozwoliłby przekopać domostwa swojego.

44 Dlatego i wy stańcie się gotowi, bo godziną, która nie wydaje się wam, Syn Człowieczy przychodzi.

Uwagi: 

Dzisiejsza mowa Pana Jezusa została już skomentowana w redakcji Ewangelii Łukaszowej.

37 i 39 „Przybycie” (parousia) – paruzja to etymologicznie „bycie” lub też „istota” (ousia) „przy” czymś (para), czyli „przy-bycie”, bycie przy kimś lub czymś, „istotna obecność”.  Natomiast formy gramatyczne czasu teraźniejszego (40, 41), dosłownie oddane w filologicznym przekładzie (mimo że zazwyczaj są one intepretowane jako czas przyszły), ukazują, że paruzja – przy-bycie Mesjasza – nie dotyczy tylko Jego przyjścia w przyszłości, lecz także każdego dnia oraz każdej godziny ludzkiego czuwania.

40 i 41 „Jest odpuszczony(a)” (afietai) – również „jest opuszczony”.

43 „Przekopać” (diorychthenai) – starożytni złodzieje włamywali się do domów przez podkop.

44 „Nie wydaje się wam” (ou dokeite) – czasownik dokeo, rdzeniem powiązany z wyrazem „chwała” (doksa) – a więc z taką „chwałą”, przez którą Mesjasz wydaje się światu.