Poniedziałek V tygodnia Okresu Wielkanocnego – własności słów

J 14,20-26
Przekład: 

20 „W owym dniu poznacie wy, że ja w Ojcu moim i wy we mnie, i ja w was.

21 Mający przykazania moje i strzegący ich, ów jest mnie miłującym. Miłujący mnie umiłowany będzie przez Ojca mojego i ja umiłuję go, i samego siebie jemu ujawnię”.

22 Mówi Mu Judasz, nie Iskariota:

„Panie, czemu stało się jest, że nam masz Siebie Samego ujawnić i nie światu?”

23 Rozsądził Jezus i powiedział mu:

„Jeżeli kto miłuje mnie, Logosu mojego ustrzeże i Ojciec mój będzie go miłował, i do Niego przyjdziemy, i siedzibę u Niego uczynimy.

24 Niemiłujący mnie, logosów moich nie strzeże. I Logos, który słyszycie, nie jest mój, ale Tego, który mnie posłał, Ojca.

25 To powiedziałem wam jestem, u was mieszkając.

26 Paraklet zaś, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imię moje, Ów was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystko, co powiedziałem wam ja”.

Uwagi: 

Wersety 23-26 zostały już przełożone i skomenowane jako początek Ewangelii VI Niedzieli Wielkanocnej roku C. Tutaj proponuję nieco inny przekład, zachowujący oryginalne brzmienie wyrazu logos.

24 „Logos, który słyszycie” (ho logos hon akouete) – liczba pojedyncza przeciwstawiona poprzedzającej ją w poprzednim zdaniu liczbie mnogiej tego samego wyrazu zdaje się sugerować, że Logosem, który nie należy do Samego Siebie, jest Sam Jezus.