17 czerwca – niespożyte skarbce

Mt 6,19-23
Przekład: 

19 Nie skarbcie sobie skarbców na ziemi, gdzie mól i rdza spożywa i gdzie złodzieje przekopują i kradną.

20 Skarbcie zaś sobie skarbce w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie spożywa i gdzie złodzieje nie przekopują ani nie kradną.

21 Gdzie bowiem jest skarbiec twój, tam będzie i serce twoje.

22 Lampą ciała jest oko. Jeżeli więc będzie oko twoje zdrowe, całe ciało twoje świetliste będzie.

23 Jeżeli zaś oko twoje niegodziwe będzie, całe ciało twoje będzie ciemne. Jeżeli więc światło w tobie ciemnością jest, to jakże wielką ciemnością!

Uwagi: 

19, 20 „Skarbcie” (thesauridzete) wyraz staropolski i poetycki (np. u Leśmiana), przekład dosłowny. Chodzi zarówno gromadzenie bogactw, jak i o zaskarbianie, zdobywanie sobie czegoś (por. Rz 2,5).

„Skarbce”, „skarbców” (thesaurous) – przekład dosłowny – pierwotnie wyraz ten oznacza „skrzynię na skarby”, jak w wersecie Mt 2,11, a dopiero później – jej zawartość. To pierwotne rozumienie konieczne jest na przykład do wyjasnienia wersetu Mt 12,35: „Dobry człowiek z dobrego skarbca wykłada dobra i niegodziwy człowiek z niegodziwego skarbca wykłada niegodziwości”. W Łukaszowym wariancie tego samego zdania (Łk 6,45) mowa o „skarbcu serca” (thesauros tes kardias), do czego z kolei nawiązje werset 21. W wersetach 19 i 20 chodzi więc nie tylko o gromadzenie samych bogactw, lecz, pierwotnie, o zdobywanie (skarbienie, zaskarbianie) skarbca, który bogactwa te pomieści i trwale przechowa.

„Rdza” (brosis) – wszelka korozja. Wyraz ten znaczy pierwotnie „jedzenie”, zarówno w sensie „czynności”, jak i „posiłku”, można więc tutaj rozumieć go szeroko, nie tylko jako „korozję metalu”.

„Spożywa” (afanidzei) – zachowana liczba pojedyncza czasownika oryginału. Dosłownie „czyni niewidocznym”, a także „oszpeca” – tak przełożyłem ten sam czasownik w wersecie Mt 6,16.

„Przekopują” (dioryssousin) – w czasach Jezusa włamywacze robili podkopy, przez co niszczyli obrabowywane domy.

22 „Zdrowe” (haplous) – dosłownie „proste”, „pojedyncze”, czyli także „niewinne”, pozbawione skazy i zagmatwania.

„Świetliste” (foteinon) – zarówno „rozświetlone”, „wypełnione światłem”, „dobrze oświetlone” jak i „świecące”, „jaśniejące”.