XXIII niedziela w ciągu roku B

31 I wyszedłszy znowu z granic Tyru, przyszedł przez Sydon do Morza Galilejskiego pośród granic Dekapolu.

32 I wiodą Mu tępego i jąkałę, i upraszają Go, aby nałożył mu rękę.

33 I zabrawszy go od tłumu, na osobności włożył palce swoje w uszy jego, i splunąwszy dotknął jego języka.

34 I wejrzawszy w niebo westchnął, i mówi mu:

„Effatha!” – to jest: „Otwartym bądź!”

35 I zaraz otworzył się jego słuch, i rozwiązany został węzeł języka jego, i wymawiał prosto.

36 I nakazał im, aby nikomu nie mówili, ile zaś im nakazywał, [tyle] oni [o] wiele bardziej rozgłaszali.

37 I niezmiernie wstrząśnięci byli mówiąc:

„Pięknie wszystko jest uczynił: I tępych czyni słuchanie, i niemowów wymawianie”.