28 lipca – przykładny internet

Mt 13,47-53
Przekład: 

47 „Znowu podobne jest Królestwo Niebios sieci rzuconej w morze i z wszystkiego rodzaju gromadzącej, 48 która, kiedy została wypełniona, wciągnąwszy na brzeg i usiadłszy, zebrali piękne do naczyń, zepsute zaś na zewnątrz rzucili.

49 Tak będzie w skończeniu wieku: wyjdą aniołowie i odgraniczą nikczemnych ze środka sprawiedliwych, 50 i rzucą ich w piec ognia; tam będzie lament i zgrzytanie zębów. 51 Pojęliście to wszystko?”

Mówią Mu: „Tak”.

52 On zaś powiedział im: „Dlatego wszystek pisarz przyuczony Królestwu Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wykłada ze skarbca swojego nowe i stare”.

53 I stało się, skoro ukończył Jezus te przykłady, że przeniósł się stamtąd.

Uwagi: 

47 „Gromadzącej” (synagagouse) – dosłownie „sprowadzającej”, por. ze słowem „synagoga” (synagoge – „zgromadzenie”).

48 „Zebrali” (syneleksan) – czasownik syllego, zawierający rdzeń słowa logos, pojawia się jako obraz sądu, wskazując na łączenie dobrego z dobrym i złego ze złym.

49 „W skończeniu” (en te synteleia) – również „w spełnieniu”, jest to jednak rdzeń różny od rdzenia słowa „wypełniona” (48, eplerothe). Telos znaczy „koniec”, „końcowy ostateczny efekt”, „cel”, natomiast pleroma to „pełnia” w sensie „wypełnienia”, chociaż odnosi się ona również do spełnienia ostatecznego (por. np. J 1,17).

Łączy się tu wyraz telos z prefiksem syn (znaczy on „współ”, „razem z”, por. łac. con), obecnym wcześniej w czasownikach synago (zob. komentarz do 47) oraz syllego (zob. komentarz do 48), a za chwilę w pytaniu Jezusa synekate („pojęliście”, dosł. „złożyliście”, 51).

„Ze środka” (ek mesou) – wydawałoby się, że poprawnym polskim przekładem jest tutaj słowo „spośród”, jednak zupełnie ścisła dosłowność prowadziłaby do wniosku, że ludzie zostaną także rozgraniczeni „wewnętrznie”, każdy w swoim własnym wnętrzu.

52 „Skarbca” (thesauro) – zob. komentarz do Mt 6,19-20.

53 „Przykłady” (tas parabolas) – zob. komentarz do Mk 4,2.

„Stało się” (egeneto) – czasownik gignomai, odnoszący do stworzenia świata, którego duchowy sens określają Jezusowe „przykłady”, przeważnie tłumaczone polskim słowem „przypowieści”.