Święto Świętego Tomasza Apostoła – raz dwa dwanaście

J 20,24-29
Przekład: 

24 Tomasz zaś, jeden z dwunastu, mówiony Bliźniakiem, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus.

25 Mówili więc mu inni uczniowie:

„Oglądaliśmy jesteśmy Pana!”

On zaś powiedział im:

„Jeżeli nie obejrzę w rękach Jego odcisku gwoździ i nie włożę palca mojego w odcisk gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok Jego, nie uwierzę!”

26 I po dniach ośmiu znowu byli wewnątrz uczniowie Jego, i Tomasz z nimi.

Przychodzi Jezus mimo drzwi zamkniętych i stanął w środek, i powiedział:

„Pokój wam”.

27 Potem mówi Tomaszowi:

„Przynieś palec swój tutaj i obejrzyj ręce moje, i przynieś rękę swoją, i włóż do boku mojego, i nie stawaj się niewierzącym, lecz wierzącym!”

28 Rozsądził Tomasz i powiedział Mu:

„Pan mój i Bóg mój!”

29 Mówi mu Jezus:

„Ponieważ obejrzałeś Mnie jesteś, jesteś uwierzyłeś. Szczęśliwi, którzy nie obejrzeli i uwierzyli!”

Uwagi: 

24 „Bliźniakiem” (Didymos) – bardziej dosłownie „podwójnym”. Przymiotnik ten został utworzony przez tzw. reduplikację (podwojenie pierwszej spółgłoski) od liczebnika „dwa” (dyo).

25 „Oglądaliśmy jesteśmy” (heorakamen) oraz inne formy czasu przeszłego z dodanym czasownikiem posłkowym „być” – na wzór staropolskiego incipitu pieśni „Chrystus zmartwychwstał jest” próbuję w ten sposób oddać formy greckiego czasu gramatycznego perfectum.

26 „W środek” (eis to meson) – miejsce powiązane z wyrażeniem „w środku” (en meso), pojawiającym się również w paralelnym miejscu Łk 24,36 i komentowanym wcześniej przy scenie przebaczenia jawnogrzesznicy. Tutaj ukazuje ono Zmartwychwstałego Jezusa jako centrum Nowego Stworzenia.