piątek V tygodnia Wielkiego Postu – świat Go nie poznał

J 10,31-42
Przekład: 

31 Unieśli znowu kamienie Żydzi, by Go ukamienować.

32 Rozsądził im Jezus:

„Wiele dzieł pięknych wam pokazałem od Ojca, przez które z tych dzieł mnie kamienujecie?”

33 Rozsądzili mu Żydzi:

„Za piękne dzieło nie kamienujemy Ciebie, lecz za bluźnierstwo i to, że Ty, człowiekiem będąc, czynisz siebie samego Bogiem!”

34 Rozsądził im Jezus:

„Czy nie jest napisane w prawie waszym, że: Ja powiedziałem, bogami jesteście? 35 Skoro bogami powiedział tych, ku którym Logos Boga stał się, i Pismo nie może zostać rozwiązane, 36 to [wobec] Tego, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, wy mówicie że: Bluźnisz!, że powiedział: Synem Boga Jestem?

37 Jeżeli nie czynię dzieł Ojca mojego, nie wierzcie mi! 38 Jeżeli zaś czynię, to nawet jeżeli mi nie wierzycie, wierzcie dziełom, byście poznali i znali, że we mnie Ojciec i ja w Ojcu!”

39 Szukali więc znowu pochwycenia Go i wyszedł z ich ręki.

40 I odszedł znowu za Jordan do miejsca, gdzie był pierwej Jan zanurzający. I tam został.

41 I liczni przyszli do Niego.

I mówili, że:

„Jan owszem znaku nie uczynił ani jednego, wszystko zaś, ile powiedział Jan o Tymże, prawdziwe było!”

42 I liczni tam w Niego uwierzyli.

Uwagi: 

32, 33 „Piękne” (kalon) – również „dobre”. Pan Jezus podkreśla jednak tutaj związek wewnętrznego dobra i piękna z pięknem zewnętrznym. Można też te Jego słowa odczytać jako nawiązanie do dzieła stworzenia świata, skoro w Księdze Rodzaju stwórcze słowa Boga brzmią w przekładzie Septuaginty tymże samym wyrazem kalon.

33 „Bluźnierstwo” (blasfemia) – po grecku wyraz ten ma szerszy sens i oznacza również złą mowę, złorzeczenie.

35 „Logos” (logos) – zachowałem brzmienie oryginalnego greckiego wyrazu ze względu na jego wieloznaczność. Nie chodzi tylko o „słowo” lub „naukę” , lecz także o Samego Pana Jezusa. Logos tutaj staje się (czasownik gignomai) tak samo, jak „stał się ciałem” w Prologu Ewangelii Janowej (J 1,14!)