sobota V tygodnia Wielkiego Postu – kapłańskie proroctwo Baranka

J 11,45-57
Przekład: 

45 Liczni więc z Żydów, co przyszli byli ku Marii i obejrzeli byli, co uczynił, uwierzyli w Niego.

46 Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszy i powiedzieli im, co uczynił Jezus.

47 Zgromadzili więc arcykapłani i faryzeusze Sanhedryn.

I mówili:

„Co czynimy, że ten człowiek liczne czyni znaki? 48 Jeżeli odpuścilibyśmy Go tak, wszyscy uwierzą w Niego. I przyjdą Rzymianie, i zabiorą nasze i miejsce, i naród!”

49 Jeden zaś ktoś z nich, Kajfasz, arcykapłanem będący roku owego, powiedział im:

„Wy nic nie wiecie 50 ani nie rozumujecie, że składa się wam, aby jeden człowiek umarł za lud i cały naród nie zginął?”

51 Tego zaś od siebie samego nie powiedział, lecz kapłanem będący roku owego wyprorokował, że miał Jezus umrzeć za naród. 52 I nie za sam naród, lecz aby i dzieci Boga, co rozproszone zostały są, zgromadził w jedno.

53 Od owego więc dnia uradzili, by Go zabić.

54 Jezus więc już nie stąpał jawnie w[śród] Żydów, lecz odszedł stamtąd do ziemi blisko pustyni, do miasta mówionego Efraimem.

I tam mieszkał z uczniami.

55 Była zaś blisko Pascha Żydowska i wstąpili liczni do Jerozolimy z tej ziemi przed Paschą, aby siebie oczyścić.

56 Szukali więc Jezusa.

I mówili ze sobą nawzajem, w Świątyni stanąwszy:

„Co wam się wydaje, że nie przyjdzie na święto?”

57 Dali zaś byli arcykapłani i faryzeusze przykazania, by jeżeli ktoś pozna, gdzie jest, wskazał, iżby Go pochwycili.

Uwagi: 

Dzisiejsza Ewangelia następuje bezpośrednio po opisie wskrzeszenia Łazarza z Betanii.

47 „Sanhedryn” (synedrion) – zob. komentarz do wersetu Mt 5,22.

52 „Rozproszone” (dieskorpismena) również „spustoszone”, „obrabowane”. Przeciwieństwo „gromadzenia” (synagein) z wersetów 47 oraz 52. Czasownik ten jest używany również jako określenie oddzielania ziarna od plew.

54 „Jawnie” (parresia) – zob. komentarz do wersetu J 7,26.

55 „Oczyścić” (agnisosin) – czasownik ten ma ten sam rdzeń, co wyraz „baranek” (łacińskie agnus oraz, przypuszczalnie, greckie amnos) – etymologią nawiązuje więc do ofiary Baranka Paschalnego.